Kennis van de industrie
De classificatie van hechtstof
Verbindende stof is een soort composietweefsel dat wordt gemaakt door twee of meer lagen stof met behulp van verschillende technieken aan elkaar te hechten. Het kan worden geclassificeerd op basis van het type verbinding dat wordt gebruikt of de materialen die bij het verbindingsproces worden gebruikt. Hier zijn enkele veel voorkomende classificaties van hechtstof:
Warmtebinding: dit type hechtstof gebruikt warmte om een klevend materiaal te smelten dat tussen twee lagen stof wordt aangebracht. De lagen worden vervolgens tegen elkaar gedrukt om een sterke verbinding te creëren. Deze methode wordt vaak gebruikt bij synthetische stoffen zoals polyester en nylon.
Lijmverbinding: Bij lijmverbindingsstof wordt gebruik gemaakt van een klevend materiaal zoals lijm of dubbelzijdig plakband om twee lagen stof aan elkaar te hechten. Deze methode wordt vaak gebruikt bij lichtgewicht stoffen zoals katoen of zijde.
Ultrasone binding: Ultrasone binding maakt gebruik van hoogfrequente trillingen om twee lagen stof aan elkaar te hechten. Deze methode wordt vaak gebruikt bij niet-geweven stoffen zoals vilt of schuim.
Genaaid hechten: Dit type hechtstof maakt gebruik van naaitechnieken om twee of meer lagen stof aan elkaar te bevestigen. De lagen kunnen aan elkaar worden genaaid met verschillende steken, waaronder zigzagsteken, rechte steken of decoratieve steken.
Gelamineerde hechting: Bij gelamineerde hechtstof wordt een laag stof met behulp van warmte of lijm aan een laag plastic folie gehecht. Deze methode wordt vaak gebruikt bij waterdichte of vochtbestendige stoffen.
Over het algemeen kan het hechtingsweefsel worden geclassificeerd op basis van het type hechting dat wordt gebruikt of de materialen die bij het hechtingsproces worden gebruikt. Elke methode biedt verschillende voordelen en kan met een verscheidenheid aan stoffen worden gebruikt om sterke, duurzame composietstoffen te creëren.
De structuur van hechtstof
Bonding fabric is een composietweefsel dat wordt gemaakt door twee of meer lagen stof aan elkaar te hechten. De structuur van het hechtweefsel varieert afhankelijk van het type hechttechniek dat wordt gebruikt, maar bestaat over het algemeen uit de volgende lagen:
Buitenlaag: Deze laag is meestal gemaakt van een decoratieve of functionele stof, zoals katoen, polyester of nylon. De buitenste laag is de zichtbare laag van de stof en kan worden bedrukt, geborduurd of geverfd om ontwerpelementen toe te voegen.
Binnenlaag: De binnenlaag is doorgaans gemaakt van een lichtere stof of een niet-geweven materiaal, zoals vilt of schuim. De binnenlaag biedt ondersteuning en stabiliteit aan de stof en kan ook isolatie of demping toevoegen.
Hechtlaag: De hechtlaag is de laag die de buitenste en binnenste lagen met elkaar verbindt. De hechtlaag kan gemaakt zijn van een verscheidenheid aan materialen, waaronder lijmen, door warmte geactiveerde films of ultrasone golven. De verbindingslaag houdt de lagen bij elkaar en creëert een sterke, duurzame stof.
De structuur van het hechtweefsel kan variëren afhankelijk van het gewenste eindgebruik van het weefsel. Een verbindingsstof die wordt gebruikt voor outdoorkleding kan bijvoorbeeld extra lagen hebben voor waterdichtheid of isolatie, terwijl een verbindingsstof die voor mode wordt gebruikt een andere buitenlaag kan hebben voor esthetische doeleinden. Over het geheel genomen biedt bonding-stof een veelzijdige en aanpasbare structuur voor het maken van composietstoffen met unieke eigenschappen en functies.