Kennis van de industrie
De classificatie van keperstof van moerbeizijde
Twill moerbeizijde stof kan op verschillende manieren worden geclassificeerd, afhankelijk van de specifieke factoren waarmee rekening wordt gehouden. Hier zijn drie veel voorkomende classificaties voor keperstof van moerbeizijde:
Gebaseerd op weefpatroon: Twill-moerbeizijde is geweven in een diagonaal patroon, met opstaande lijnen of ribbels op het oppervlak van de stof. De richting van het diagonale patroon kan variëren, afhankelijk van het specifieke type keperweefsel dat wordt gebruikt. Enkele veel voorkomende soorten twill-weefsels die worden gebruikt in stoffen van moerbeizijde zijn visgraat, satijn en twill-diamant.
Gebaseerd op gewicht: Twill-moerbeizijde kan worden geclassificeerd op basis van het gewicht, dat doorgaans wordt gemeten in momme (mm). Momme is een maateenheid die wordt gebruikt om het gewicht van zijden stoffen te beschrijven. Lichtere stoffen van twill-moerbeizijde zijn doorgaans tussen de 12 en 19 mm, terwijl zwaardere stoffen 30 mm of hoger kunnen zijn.
Op basis van kleur: Twill-moerbeizijde kan worden geclassificeerd op basis van de kleur, die kan variëren van natuurlijk wit tot een breed scala aan geverfde kleuren. De natuurlijke kleur van moerbeizijde is gebroken wit of ivoorkleurig, maar kan gemakkelijk worden geverfd om een breed scala aan tinten te creëren. Enkele veel voorkomende kleuren voor twill-moerbeizijde zijn zwart, marineblauw, rood en roze.
Over het algemeen kan keperstof van moerbeizijde worden geclassificeerd op basis van het weefpatroon, het gewicht en de kleur. Deze classificaties kunnen helpen onderscheid te maken tussen verschillende soorten twill-moerbeizijdestoffen en hun specifieke eigenschappen en toepassingen te bepalen.
De structuur van keperstof van moerbeizijde
Twill-moerbeizijde heeft een aparte structuur die hem onderscheidt van andere soorten stoffen. De structuur van twill-moerbeizijde wordt gekenmerkt door een diagonaal patroon dat ontstaat door het weefsel van de stof. Hier zijn de belangrijkste componenten van de structuur van keperstof van moerbeizijde:
Schering- en inslaggarens: Zoals alle geweven stoffen bestaat twill-moerbeizijde uit ketting- en inslaggarens. De kettinggarens lopen verticaal door het weefsel, terwijl de inslaggarens horizontaal lopen.
Twill-weefsel: Twill-moerbeizijde is geweven met behulp van een twill-weefsel, waardoor een duidelijk diagonaal patroon op het oppervlak van de stof ontstaat. Bij een keperbinding worden de inslaggarens over een bepaald aantal kettinggarens geleid, en vervolgens onder een bepaald aantal kettinggarens, voordat ze opnieuw worden overgegaan. Dit patroon creëert een diagonale lijn op het oppervlak van de stof, die meer of minder uitgesproken kan zijn, afhankelijk van het specifieke type keperweefsel dat wordt gebruikt.
Satijnbinding: Sommige soorten twill-moerbeizijde kunnen ook een satijnbinding hebben, waardoor een glad, glanzend oppervlak op de stof ontstaat. Bij een satijnbinding worden de scheringgarens over meerdere inslaggarens gedreven, waardoor een glad oppervlak ontstaat met een hoge glans.
Strak weefsel: De strakheid van het weefsel kan ook de structuur van twill-moerbeizijdestof beïnvloeden. Een strakker weefsel resulteert in een duurzamere en zwaardere stof, terwijl een losser weefsel lichter en flexibeler zal zijn.
Over het geheel genomen wordt de structuur van keperstof van moerbeizijde gekenmerkt door een diagonaal patroon gecreëerd door het keperweefsel, evenals het gebruik van zowel ketting- als inslaggarens. Sommige soorten keperstof van moerbeizijde kunnen ook een satijnbinding hebben voor extra zachtheid en glans. De strakheid van het weefsel kan ook de algehele structuur en eigenschappen van de stof beïnvloeden.
Ik denk dat dit het geval is
